Hronična slabost srčanog mišića ogleda se u nemogućnosti srca da “ispumpa” u zadovoljavajućoj meri krv koja u njega dospeva ili u tome da to može da učini, ali uz povećani napor.
U srčanoj slabosti dolazi do nagomilavanja natrijuma i vode u organizmu što dodatno opterećuje već oslabljeno srce. Izbacivanjem tečnosti, odnosno soli i prateće tečnosti iz organizma uz pomoć diuretika, smanjuje se opterećenje koje srce trpi, a simptomi srčane slabosti se ublažavaju ili nestaju.
U ove svrhe, lekari najčešće prepisuju Lasix (furosemid) ili Diuver (torasemid).
>Sa aspekta broja hospitalizacija zbog pogoršanja srčane slabosti, funkcionalnosti pacijenata, odnosno poboljšanja tzv. NYHA statusa, kao i učestalosti smrtnih ishoda kao posledice srčanih problema, naučni podaci favorizuju Diuver u odnosu na Lasix.
>Diuver je potentniji, “jači” u odnosu na Lasix – doza Diuvera odnosno njegova koncentracija u krvi potrebna da bi se ostvario diuretski efekat je nekoliko puta manja nego doza Lasixa.
>Diuver je “stabilniji” – nakon uzimanja tablete, od 80% do 100% uzete doze dospeva do ćelija, dok kod Lasixa ovaj procenat varira u ogromnoj meri (između 10 i 90%, u proseku oko 50%) u zavisnosti od prisustva hrane u želucu, opterećenosti tečnošću krvnih sudova želuca i creva (tzv. kongestije) i drugih faktora. Lasix zato nikada ne treba uzimati sa hranom.
>Dejstvo Diuvera nastupa nešto kasnije, ali traje duže nego dejstvo Lasixa (do 8-9 sati; Lasix deluje do oko 6h nakon uzimanja) u kojoj god formi da se lek uzme/administrira zbog čega se smatra pogodnijim za terapiju hronične srčane slabosti.
>Postoje, takođe, podaci da Diuver izaziva nešto manji gubitak kalijuma nego Lasix, ali je kvalitet tih podataka upitan.
Na kraju, Diuver je noviji lek i čini se da u terapiji hronične srčane slabosti ima prednost u odnosu na Lasix. Tačni mehanizmi odgovorni za ovu prednost nauci još nisu do kraja poznati.
Piše: dr Aleksandra Tabakov Nenin,
Specijalista kliničke farmakologije
Menu